Στη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. την 1η/11/2007 αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από την 2α Απριλίου του 2008 η ημέρα αυτή, κάθε χρόνο, να είναι Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό.
Ο Αυτισμός είναι μια γενετική, ισόβια αναπηρία που απαντάται σε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων με συχνότητα που τα τελευταία χρόνια παίρνει διαστάσεις επιδημίας, ενώ παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και αποτελεί ένα φάσμα διαταραχών με κυριότερες τη διαταραχή της κοινωνικότητας, της επικοινωνίας της ακαμψίας της σκέψης και της συμπεριφοράς.
Λόγω της πολυπλοκότητας του, ο Αυτισμός είναι μια από τις δυσκολότερες και βαριές αναπηρίες.
Οι δυσκολίες στον τρόπο που τα άτομα με Αυτισμό αντιλαμβάνονται και συνδέονται με το περιβάλλον τους έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικογένεια που, δυστυχώς στη χώρα μας, αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου τη φροντίδα και την εκπαίδευσή τους.
Η δια βίου εκπαίδευση είναι μονόδρομος για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων των ατόμων με Αυτισμό και την ανακούφιση των οικογενειών τους. Σε ένα φιλικό, δομημένο και προστατευμένο περιβάλλον μπορούν να αναπτύξουν σημαντικά το βαθμό λειτουργικότητας τους και να γίνουν παραγωγικά, ενώ αντ’ αυτού, συχνά παρουσιάζουν δύσκολες και ακραίες συμπεριφορές, που όμως δεν αποτελεί σύμπτωμα της διαταραχής τους αλλά αποτέλεσμα της απουσίας της κατάλληλης εκπαίδευσης και της έλλειψης εξειδικευμένων δομών εκπαίδευσης και υποστήριξης, τόσο των ιδίων των αυτιστικών ατόμων, όσο και των οικογενειών και των φροντιστών τους.
Για τους λόγους αυτούς, στατιστικά, είναι και τα παιδιά που σε μεγαλύτερο ποσοστό εξαιρούνται από την εκπαιδευτική διαδικασία και οι ενήλικες που γίνονται θύματα μεσαιωνικών μεθόδων καταστολής σε μονάδες ιδρυματικού τύπου.
Σε ένα κράτος δικαίου, κοιτίδα του πολιτισμού, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα πρέπει να υπάρχουν δομές πρώιμης ανίχνευσης και παρέμβασης σε κάθε δήμο της χώρας, να παρέχεται η κατάλληλη εκπαίδευση είτε σε ειδικές σχολικές μονάδες, είτε με την ένταξη και την παράλληλη στήριξη στη γενική εκπαίδευση, εξειδικευμένη επαγγελματική κατάρτιση σε παραγωγικά εργαστήρια προστατευμένης απασχόλησης ή/και σε εργασιακά περιβάλλοντα που κάθε άτρομο με αυτισμό θα μπορεί να απασχολείται μαζί με τον βοηθό του, και βέβαια να υπάρχουν σύγχρονες δομές υποστηριζόμενης Διαβίωσης, ενώ καθοριστικής σημασίας είναι η δημιουργία ενός πλαισίου μέτρων και δομών ψυχο-κοινωνικής στήριξης των γονέων και των οικογενειών των ατόμων με Αυτισμό.
Σήμερα, η στάση της κοινωνίας και της πολιτείας μας, παρά τα μικρά βήματα που έχουν γίνει με την παρέμβαση και την υποστήριξη της ΕΣΑμεΑ, της ΠΟΣΓΚΑμεΑ, των Συλλόγων των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, χαρακτηρίζεται από την απουσία όλων όσων επιτάσσει η σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, γεγονός που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά συνάμα διαμορφώνει και την χειρότερη μορφή διάκρισης που βιώνουν καθημερινά τόσο τα ίδια τα άτομα με Αυτισμό όσο και οι οικογένειες τους που οδηγούνται στην απόγνωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η 2 Απριλίου του 2025, για τον Σύλλογο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Μαθητών και Αποφοίτων Ατόμων με Αναπηρία Π.Ε. Έβρου-ΦΑΡΟΣ ΑμεΑ, δεν είναι γιορτή, ούτε έχει καθιερωθεί ως τέτοια…
Η 2 Απριλίου του 2025, πρέπει να είναι η ημέρα ορόσημο που διακηρύσσεται παντοιοτρόπως το ενδιαφέρον όλων για ένταξη και την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με αυτισμό, τα οποία πρέπει να ζουν σε ένα περιβάλλον, σε μία κοινωνία αποδοχής, ασφάλειας και αγάπης, και να απολαμβάνουν τη ζωή ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας, όπως άλλωστε προβλέπει και η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με αναπηρία, όπως προβλέπει ο ν.4074/2012, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας μας.
Η 2 Απριλίου του 2025 πρέπει για όλες και για όλους μας να αποτελέσει την «ημέρα σταθμό» για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας – άτομα με Αυτισμό, μία «ημέρα σταθμό» για τις διεκδικήσεις και τους αγώνες της ΕΣΑμεΑ, της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και ολόκληρου του αναπηρικού κινήματος για τα άτομα με Αυτισμό και για τις οικογένειές τους εδώ στον Έβρο, εδώ που ξεκινάει η Ελλάδα και η Ευρώπη, μία «ημέρα σταθμό» στην ενημέρωση, στην ευαισθητοποίηση και στην ενεργοποίηση της κοινωνίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της πολιτείας εν γένει, για τα άτομα με Αυτισμό και για τις οικογένειές τους.
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου ΦΑΡΟΣ ΑμεΑ,
ΓΙΑΝΝΗΣ Ε. ΛΥΜΒΑΙΟΣ
Πρόεδρος Δ.Σ ΦΑΡΟΣ ΑμεΑ
